Wil je leven in een vrij Afrikaans land met politieke stabiliteit?
Kaapverdië is een semi-presidentiële, democratische republiek, met politieke macht verdeeld tussen de president van de republiek, de premier en de Nationale Vergadering.
Het staatshoofd heeft protocollaire en internationale vertegenwoordigingsfuncties. Ze worden via rechtstreekse algemene verkiezingen verkozen voor een termijn van vijf jaar, die één keer verlengd kan worden.
Op zijn beurt is de premier, het hoofd van de regering, verantwoordelijk voor het bestuur van het land en de uitvoering van het overheidsbeleid. Hij wordt benoemd door de president van de republiek, na raadpleging van de partijen met parlementszetels, en moet de steun hebben van de meerderheid van de Nationale Vergadering. De ambtstermijn is vijf jaar.
De Nationale Vergadering daarentegen is een wetgevend lichaam met één kamer dat bestaat uit 72 afgevaardigden die via rechtstreekse algemene verkiezingen worden verkozen voor een termijn van vijf jaar, hernieuwbaar voor nog een termijn. Het is verantwoordelijk voor het opstellen van wetten en het controleren van het regeringsoptreden.
Politieke stabiliteit
Kaapverdië wordt beschouwd als een politiek stabiel land, waar regelmatig vrije en eerlijke verkiezingen worden gehouden. Sinds de onafhankelijkheid in 1975 heeft het land vijf presidenten en zes premiers gehad, allemaal democratisch gekozen.
Kaapverdië heeft een meerpartijenstelsel met verschillende politieke partijen die aan de verkiezingen deelnemen. Het Kaapverdische maatschappelijk middenveld is zeer actief en neemt via verschillende organisaties deel aan het politieke leven van het land, maar sinds enkele jaren kiezen velen ervoor om niet te stemmen.
Ondanks de politieke stabiliteit heeft Kaapverdië nog steeds te kampen met een aantal uitdagingen, zoals armoede, werkloosheid en corruptie, die in vergelijking met andere Afrikaanse landen niet erg uitgesproken is.
Ondanks alles zijn Kaapverdische politici, waaronder de president van de Republiek en de premier, vriendelijke mensen, van wie sommigen door de straten van de hoofdstad lopen en mensen normaal begroeten.
Sommige politici gaan zelfs als normale mensen naar de bakker of andere plaatsen, sommigen zelfs zonder lijfwachten, wat voor velen die niet uit het land komen een bron van grote bewondering is, en ze krijgen vaak de bijnaam “nederig”. Sommigen gaan zelfs zonder problemen met mensen op de foto.
Er is zoveel openheid in het land dat mensen zelfs op sociale media dingen bekritiseren of grapjes maken en er geen represailles zijn, zelfs als het niet iets ernstigs is. Ze nemen bijna alles op de koop toe.
Een ongewone situatie die minder dan een maand geleden plaatsvond, was toen de president van de Republiek deelnam aan een Kaapverdische podcast genaamd “PODFLA”. De persoon die verantwoordelijk is voor de podcast is een enigszins bekend persoon die in een eenvoudige wijk in de hoofdstad woont. De president ging naar de buurt waar de studio zich bevindt en nam de podcast in alle rust op.
Met glimlachen, lachen en veel vriendelijkheid toonde de president van de republiek zich een vriend van het volk en een normaal mens zoals iedereen, ook al “draagt” hij al een tijdje de mantel van staatshoofd.
Over het algemeen is Kaapverdië een goed land voor wie houdt van een land dat echt vrij is en politieke stabiliteit kent.
