Onderwijs en de toekomst van Kaapverdië
In Kaapverdië vind je leermogelijkheden, gevormd door een cultureel erfgoed dat nog steeds bestaat, maar altijd met de wens om een veelbelovende toekomst op te bouwen door middel van onderwijs.
Het Kaapverdische onderwijssysteem bestaat uit verschillende pijlers zoals kleuterscholen, verplichte basisscholen, hoger onderwijs, technische opleidingen en hoger onderwijs.
De meest elementaire zijn crèches, hoewel ze niet per se een pijler van het onderwijs zijn, zijn crèches erg gewild en zijn er veel verspreid over de eilanden, zowel openbaar als privé.
De eerste pijler van het onderwijs zijn dus kleuterscholen, die ook twee opties hebben, openbaar en privé. De te betalen prijs is erg hoog.
Het basisonderwijs daarentegen is de afgelopen jaren verplicht geworden, juist omdat het voor iedereen gratis is geworden. Deze maatregel heeft echter tot veel discussie geleid, aangezien Kaapverdië een middelgroot ontwikkelingsland is, en leraren steeds meer salarisverhoging en vele andere wettelijke voorwaarden eisen.
Daarna volgt het voortgezet onderwijs, dat vier jaar duurt. In dit type onderwijs hebben leraren vaak te maken met een aantal minder goede situaties met hun leerlingen, die op de een of andere manier worden beschermd door de nieuwe onderwijshervormingen, die blijkbaar meer waarde hechten aan de leerling dan aan de leraar.
Aan de andere kant zijn privéscholen een goede keuze voor ouders die hun kinderen kwaliteitsonderwijs willen bieden, en dit gaat natuurlijk ook hand in hand met de goede financiële situatie van de ouders.
Op elk eiland in het land zijn er kleuterscholen, basisscholen en middelbare scholen. Op sommige eilanden zijn er echter universiteiten. In dit geval op de eilanden Santiago, dat het grootste aantal openbare en particuliere universiteiten heeft, gevolgd door de eilanden São Vicente en Fogo.
Er is slechts één openbare universiteit in Kaapverdië, de Universiteit van Kaapverdië (Uni-CV), die vele centra heeft verspreid over de eilanden van het land.
Op het gebied van opleiding bieden universiteiten cursussen aan op vele gebieden, juist om een tegenwicht te bieden aan de grote uitstroom van jongeren die vaak andere cursussen in het buitenland zoeken omdat die er in het land niet zijn.
Naast universiteiten zijn er opleidingscentra en technische scholen die studenten in staat stellen om de middelbare school af te sluiten met een theoretisch-praktische kwalificatie.
Wat beroepsopleidingen betreft, deze optie is zeer gewild bij jongeren die niet de financiële middelen of de intellectuele capaciteiten hebben om naar de universiteit te gaan.
Daarom volgen veel jongeren elk jaar een beroepsopleiding, die een breed scala aan mogelijkheden biedt. En omdat de meeste beroepsopleidingen van korte duur zijn, hebben veel jongeren snel werk, dus ze profiteren hiervan en gaan door met andere cursussen, of gaan naar de universiteit en behalen dan in kortere tijd een diploma.
Uitdagingen en vooruitzichten
Het onderwijs en het ministerie van Onderwijs zijn verwikkeld in een heuse touwtrekkerij. De laatste tijd is het Ministerie van Onderwijs het slachtoffer van een golf van demonstraties en stakingen over de werkgelegenheidssituatie van leraren. Sinds het einde van het jaar hebben leraren bijvoorbeeld besloten om de cijfers van leerlingen te “bevriezen” als een vorm van protest, zodat er onmiddellijk actie kan worden ondernomen.
Ze vragen om betere arbeidsomstandigheden, zoals loonsverhoging, arbeidstijdverkorting of subsidie op werktijden.
De vakbonden hebben sterke druk uitgeoefend op het ministerie van Onderwijs, dat heeft gedaan wat het kon omdat het bij de overheid hoort. Met andere woorden, het is niet onafhankelijk, wat betekent dat veel dingen niet werken zoals het zou moeten, te beginnen met de ontoereikende overheidsfinanciering.
Vandaag de dag is praten over onderwijs in Kaapverdië hetzelfde als praten over kwaliteitsonderwijs. Maar ondanks de aanzienlijke vooruitgang wordt het Kaapverdische onderwijssysteem nog steeds geconfronteerd met vele uitdagingen, zoals het gebrek aan adequate infrastructuur in sommige scholen, schooluitval, vooral in het voortgezet onderwijs, en de noodzaak om de lerarenopleiding te verbeteren, naast vele andere aspecten van het onderwijssysteem.
We zitten nu al vier jaar midden in een onderwijshervorming, maar helaas is deze hervorming lang niet zo succesvol en van hoge kwaliteit als we zouden willen.
Er kan echter wel gezegd worden dat er enige verbetering is opgetreden, met name bij de implementatie van overheidsbeleid gericht op het garanderen van toegang tot kwaliteitsonderwijs voor iedereen.
En dit is grotendeels te danken aan de scholen die zelf initiatieven hebben genomen om de onderwijsomgeving te verbeteren, door middel van projecten die zijn ingediend voor financiering en hulp van partners.
Ook het ministerie van Onderwijs is onvermoeibaar op zoek naar partners en financiering om de kwaliteit van het onderwijs op het gewenste niveau te brengen.
